اثربخشی آموزش الگوی ارتباطی زوجین بر عملکرد خانواده و اثر آن بر میزان علائم دانش آموزان adhd سنین 9-4 سال

کمبود توجه و تمرکز/ اختلال بیش فعالی (adhd) یکی از رایج ترین اختلالات شناخته شده ی عصبی روانشناختی دوران کودکی است که برای کودک، خانواده و جامعه مشکلاتی بوجود می آورد. بنابراین هدف این تحقیق ، اثربخشی آموزش الگوی ارتباطی زوجین بر عملکرد خانواده و تأثیر آن بر میزان علائم دانش آموزان adhd سنین 9-4 بود. بدین منظور60 دانش آموز با علائم اختلال نقص توجه/ بیش فعالی-تکانشگری، به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. سپس نمونه ها بصورت تصادفی در دو گروه کنترل (30 نفر) و آزمایش(30 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش تحت یک برنامه آموزشی 7 جلسه ای قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل فقط پیگیری شدند. متغیرهای خرده مقیاس بیش فعالی و نقص توجه با استفاده از پرسشنامه علائم مرضی کودک (csi-4) و اثربخشی آموزش الگوی ارتباطی زوجین با استفاده از پرسشنامه عملکرد خانواده (fad) قبل و بعد از برنامه آموزشی اندازه گیری شد. داده های حاصل با استفاده از روش آمار استنباطی (تحلیل کواریانس)، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که برنامه ی آموزش الگوی ارتباطی زوجین منجر به افزایش عملکرد خانواده و در نهایت کاهش علائم adhd دانش آموزان گردید (05/0p<). نتیجه پژوهش حاضر نشان داد آموزش الگوی ارتباطی زوجین به والدین می تواند زیر مقیاس های عملکرد خانواده شامل ارتباط، آمیزش عاطفی، ایفای نقش، حل مشکل، همراهی عاطفی، کنترل رفتارها و عملکرد کلی را بصورت معنی داری افزایش داده و این امر به نوبه ی خود موجب می شود که میزان علائم adhd کودکان بصورت معنی داری کاهش یاید.